Als je in een land van de Europese Unie woont en je bezit hebt, is het belangrijk om te weten hoe de verdeling van de erfenis in dat land werkt. Dit kan helpen om conflicten te voorkomen en ervoor te zorgen dat je eigendommen worden verdeeld zoals jij dat wilt. In dit artikel zullen we kijken naar de verdeling van de erfenis in enkele landen van de Europese Unie en wat de regels zijn die van toepassing zijn.
België
In België wordt de verdeling van de erfenis bepaald door het burgerlijk recht. Dit betekent dat er strikte regels zijn over wie welk deel van de erfenis ontvangt. Als er geen testament is opgesteld, wordt de erfenis verdeeld onder de echtgenoot en de kinderen van de overledene. De echtgenoot krijgt de helft van de erfenis en de andere helft wordt verdeeld onder de kinderen. Als er geen kinderen zijn, krijgt de echtgenoot driekwart van de erfenis en gaat de rest naar de ouders van de overledene. Als er geen ouders zijn, gaat de hele erfenis naar de echtgenoot.
Als de overledene wel een testament heeft opgesteld, dan is dat leidend. In het testament kan de overledene aangeven wie welk deel van de erfenis ontvangt. Dit kan afwijken van de wettelijke verdeling.
Duitsland
In Duitsland is de verdeling van de erfenis afhankelijk van de verwantschap tussen de overledene en de erfgenamen. Als de overledene kinderen heeft, krijgen zij in principe gelijke delen van de erfenis. Als een kind overleden is, erven zijn kinderen (de kleinkinderen van de overledene) het deel dat het kind zou hebben gekregen. Als er geen kinderen zijn, gaat de erfenis naar de ouders van de overledene. Als die er niet zijn, gaat de erfenis naar de broers en zussen van de overledene. Als die er niet zijn, gaat de erfenis naar de grootouders van de overledene. Als ook die er niet zijn, gaat de erfenis naar de overheid.
In Duitsland is het mogelijk om via een testament af te wijken van deze wettelijke verdeling. Hierin kan de overledene aangeven wie welk deel van de erfenis ontvangt.
Frankrijk
In Frankrijk is de verdeling van de erfenis ook afhankelijk van de verwantschap tussen de overledene en de erfgenamen. Als de overledene kinderen heeft, krijgen zij het grootste deel van de erfenis. De echtgenoot krijgt een deel van de erfenis, afhankelijk van het aantal kinderen. Als er één kind is, krijgt de echtgenoot een kwart van de erfenis. Als er twee of meer kinderen zijn, krijgt de echtgenoot een achtste deel van de erfenis. Als er geen kinderen zijn, gaat de erfenis naar de echtgenoot en de ouders van de overledene. Als die er niet zijn, gaat de erfenis naar de broers en zussen van de overledene. Als die er niet zijn, gaat de erfenis naar de grootouders van de overledene. Als er geen erfgenamen zijn, gaat de erfenis naar de Franse staat.
Net als in België en Duitsland is het in Frankrijk mogelijk om via een testament af te wijken van de wettelijke verdeling van de erfenis. Hierin kan de overledene aangeven wie welk deel van de erfenis ontvangt.
Spanje
In Spanje zijn er verschillende regels voor de verdeling van de erfenis, afhankelijk van de regio waarin je woont. In sommige regio’s, zoals Catalonië, gelden andere regels dan in andere regio’s.
Over het algemeen geldt in Spanje dat de echtgenoot en de kinderen van de overledene erven. De echtgenoot krijgt een deel van de erfenis, afhankelijk van het aantal kinderen. Als er één kind is, krijgt de echtgenoot de helft van de erfenis. Als er twee of meer kinderen zijn, krijgt de echtgenoot een derde deel van de erfenis. De rest van de erfenis wordt verdeeld onder de kinderen.
Als er geen kinderen zijn, krijgt de echtgenoot de hele erfenis. Als er geen echtgenoot is, gaat de erfenis naar de ouders van de overledene. Als die er niet zijn, gaat de erfenis naar de broers en zussen van de overledene. Als die er niet zijn, gaat de erfenis naar de grootouders van de overledene. Als ook die er niet zijn, gaat de erfenis naar de Spaanse staat.
Ook in Spanje is het mogelijk om via een testament af te wijken van de wettelijke verdeling van de erfenis.